H έννοια της επιχειρηματικότητας υποδηλώνει συμπεριφορές και δεξιότητες οι οποίες αφορούν την πρωτοβουλία για την έναρξη μιας νέας οικονομικής δραστηριότητας. Ως επιχειρηματικότητα μπορεί να θεωρηθεί η σύλληψη και η εκτέλεση μιας ιδέας, η οποία μπορεί να επιφέρει κάποια προστιθέμενη αξία τόσο για τον επιχειρηματία όσο και για το κοινωνικό σύνολο. Προϋποθέτει την αφιέρωση του απαραίτητου χρόνου, την καταβολή προσπάθειας, την ανάληψη των συνοδευτικών οικονομικών, ψυχολογικών και κοινωνικών κινδύνων και τη διαχείριση των αντίστοιχων εκροών. Ο επιχειρηματίας μπορεί να επινοήσει, δηλαδή να διαμορφώσει δυνητικές ευκαιρίες ακόμη και σε συνθήκες αμφιβολίας, εξαιτίας της οξυδέρκειας, της δημιουργικότητας, του νεωτερισμού και της ευθυκρισίας που τον χαρακτηρίζουν.
Κάποια από τα παραπάνω, όπως π.χ. η θέληση για επιτυχία, η διάθεση για ανάληψη κινδύνου και οι ηγετικές ικανότητες, αποτελούν χαρακτηριστικά της προσωπικότητας του ατόμου τα οποία διαμορφώνονται, κάτω από την επίδραση του οικογενειακού και κοινωνικού περιβάλλοντος, κατά τα πρώτα χρόνια της ζωής του. Άλλα χαρακτηριστικά όμως, όπως η εργατικότητα, η ικανότητα προγραμματισμού και η οργανωτική, διοικητική και επικοινωνιακή ικανότητα, είναι αποτελέσματα κυρίως του εκπαιδευτικού συστήματος. Τέλος, η ικανότητα για δημιουργική σκέψη και καινοτομία, αποτελεί την κορύφωση της συστηματικής προσπάθειας και της προσωπικής ανάπτυξης, αλλά και ένα εξαιρετικά σπάνιο ταλέντο.
Για τους νέους επιχειρηματίες, η παραγωγή ιδεών έγκειται αρχικά στον που εντοπισμό κενών της αγοράς που μπορούν να αξιοποιηθούν. Σε αυτά τα κενά πρέπει να διεξαχθεί η αντίστοιχη έρευνα, να μελετηθούν ιδέες από άλλες χώρες και να προταθούν επιχειρηματικές προτάσεις από τρίτους.
Από την άλλη, για ήδη υπάρχουσες εταιρείες η παραγωγή των ιδεών αναφέρεται κυρίως στη δυνατότητα των ήδη υπαρχόντων προϊόντων και υπηρεσιών, τα οποία απαιτούν και αυτά την αντίστοιχη έρευνα και μελέτη. Για να μετατραπεί μια ιδέα σε εμπορικά εκμεταλλεύσιμη ευκαιρία, ο επιχειρηματίας πρέπει να διαθέτει την κρίση και τη γνώση ότι αυτή η ιδέα απαιτεί τους κατάλληλους πόρους (χρηματοοικονομικοί και μη), με απώτερο σκοπό η ιδέα να επιφέρει ικανοποιητικά περιθώρια κέρδους και να μην μπορεί να αντιγραφεί εύκολα.